domingo, 9 de setembro de 2007

Eram tres as ciclobibliotecas: eirene, o polvinho e a bibliocleta.


Eirene era a mais atrevida, habitava na fondura das fragas e era boa amiga de todos os seres que ali viviam, recolhendo as história que eles lhe contavam e que ela guardava num carrinho, para logo contar-lhe-los as nenas e nenos que ia encontrando polo caminho. Quando encontrava algum neno ou nena, levava-@s no carrinho e ali apereciam o pâssaro Vicentinho, a fada fondinha, o lobo garabelos ou a xacia luvinhas.

Logo estava o polvinho, que habitava no fondo do mar, e que sabia todos os segredos do que alá acontecia entre bosques de algas e corais. Ele passava o tempo a cantar, e ao seu canto vinham todos os demais peixinhos acompañados polo ritmo das ondas do mar. Tamém contava e cantava histórias as nenas e nenos que só eles entendiam, porque ainda que tinha aspecto de polvo, somentes era um polvinho, um polvinho musical.

Por último estava a bibliocleta que era a mais tímida, mas era a mais sábia e misteriosa, porque habitava na fondura da noite, no mundo dos sonhos, onde todo é possivel e ninguém o sabe, nem sequer o druida, que conhecia todos os feitiços, mas nom sabia para que serviam, graças que conhecia a Alfonsinha, e ela bem sabia como, quando e onde aplica-los. Sem dúvida, as tres formavam umha grande equipa. Quando chegavam a beira das nenas e nenos, convidava-@s ao mundo dos sonhos e ficavam tod@s enfeitiçados.

Nenhum comentário: